
نوروسافاری | تحقیقات متعددی نشان می دهند که مردان تمایل جنسی زنان را به خودشان بیش از میزان واقعی تصور کرده و تخمین میزنند (لوسک و همکاران، ۲۰۰۶؛ پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲؛ تریت و همکاران، ۲۰۱۵). جالب توجه است که زنان نیز تمایل جنسی مردان را به خودشان کمتر از میزان واقعی تخمین میزنند (لوسک و همکاران، ۲۰۰۶؛ پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲). ادراک اشتباه مردان نسبت به تمایلات جنسی زنان ممکن است عاملی برای آزار و اذیت جنسی (پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲) و حتی پرخاشگری جنسی یا اجبار و تهدید جنسی (تریت و همکاران، ۲۰۱۵) باشد. این تخمین بیش از حد واقعی از سوی مردان احتمالاً از سه منبع نشات میگیرد ۱) سیگنالهای نامحسوس زنان در زمینه تمایلات جنسی؛ ۲) تأکید مردان بر شاخصهای غیر قابل اعتماد تمایلات جنسی و ۳) احتمال این که داشتن تخمینی کمتر از حد واقعی در مورد تمایل جنسی زن، نسبت به داشتن تخمینی بیشتر، ضرر بیشتری را متوجه مرد کند.
سیگنالهای نامحسوس
به گزارش نوروسافاری از سایکولوژی تودی، بسیاری از استراتژیهای زنان برای نشان دادن تمایلات جنسی خود نسبت به مردان نامحسوس و غیرکلامی هستند، مانند تماس چشمی، حرکات ابرو، وضعیت بدنی راحت و لبخند زدن (مور، ۲۰۱۰). در حالی که مردان به احتمال بیشتری از استراتژیهای آشکار مانند شروع گفتگو استفاده میکنند، مردان اغلب پیش از «شروع اقدام خود» منتظر دریافت سیگنالهای زنان میشوند (مور، ۲۰۱۰).
محققان معتقدند زنان بیشتر از سیگنالهای نامحسوس استفاده میکنند، چرا که احتمالاً میخواهند از شهرت یافتن به بی قیدی اخلاقی اجتناب کنند و یا به این دلیل که احتمالاً به وقت بیشتری برای ارزیابی مرد به عنوان همسری بالقوه و یا بررسی امکان علاقه مندی به او نیاز دارند (پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲). به همین ترتیب، زنان احتمالاً به دلیل نگرانی در مورد استانداردهای جنسی دوگانه، تمایل جنسی خود را به مردان، کمتر از حد واقعی تخمین میزنند (لوسک و همکاران، ۲۰۰۶). از آنجایی که زنان برای نشان دادن تمایلات جنسی خود به استفاده از سرنخهای نامحسوس روی می آورند، مردانی که نسبت به این سرنخهای پنهانی حساستر هستند، به نتایج موفقیت آمیزتری در زمینه ارتباط با زنان دست می یابند (مور، ۲۰۱۰).
شاخصهای غیرقابل اعتماد
در حالی که این حقیقت دارد که زنان برای نشان دادن تمایلات جنسی احتمالاً از لباسهای اغواگرانه ای (ازجمله لباسهایی که بخش بیشتری از بدن را نمایان میکنند یا پوشیدن لباس قرمز) استفاده میکنند (دورانت و همکاران، ۲۰۰۸؛ الیوت و همکاران، ۲۰۱۳)، ولی بررسیها نشان داده این سیگنال ممکن است تنها برای مردان جذاب (الیوت و همکاران، ۲۰۱۳) یا تنها با هدف جلب مردی خاص استفاده شود. بنابراین طرز لباس پوشیدن شاخص قابل اعتمادی برای تمایل جنسی زنان به مردان به طور کلی نیست (پوشیدن لباسی خاص در زنان به معنی تمایل جنسی آنان به مردان نیست). به علاوه، به نظر میرسد مردان نیز جذابیت جسمانی زنان را به عنوان شاخصی برای تمایلات جنسی آنان در نظر میگیرند، به این معنی که فرض میکنند زنانی که جذابتر هستند، به رابطه جنسی نیز تمایل بیشتری دارند (لوسک و همکاران، ۲۰۰۶؛ پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲؛ تریت و همکاران، ۲۰۱۵) (جذابیت جسمانی زنان نشانه تمایل جنسی آنان به مردان نیست). بعید به نظر میرسد که جذابیت جنسی زنان به طور کلی ارتباطی با علاقه آنان به مردان داشته باشد و حتی زنانی که بسیار جذاب هستند، احتمالاً علاقه کمتری به برقراری رابطه جنسی با اکثر مردان دارند. مردانی که آموزش دیده بودند که سیگنالهایی مانند طرز لباس پوشیدن و جذابیت جسمانی را نادیده گرفته و بر تظاهرات هیجانی زنان تمرکز کنند، قادر بودند که در این آزمایش با دقت بیشتری تمایل جنسی زنان را درک کنند (تریت و همکاران، ۲۰۱۵). این آموزش، به خصوص برای مردانی که تمایل بیشتری به پرخاشگری جنسی داشتند، موثر بود.
اشتباهات پرهزینه
به لحاظ تکاملی، از دست دادن فرصت جفتگیری برای مردان، گرانتر از خطر طرد شدن در نتیجه ادراک نادرست از تمایل جنسی فرد مقابل، تمام می شود. احتمالاً در طول تکامل مردانی که ادراک نادرستی از تمایلات جنسی زنان دارند، فرصتهای جفتگیری موفقیت آمیزتری داشته اند و از این رو این تخمین بیش از حد واقعی در خصوص تمایل جنسی زنان، در آنان تکامل یافته است (پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲).
در واقع، محققان اینطور پیش بینی می کنند که باید ارتباطی بین جذابیت جسمانی زنان و ادراک اشتباه مردان وجود داشته باشد، زیرا از دست دادن فرصت ازدواج و جفتگیری با زنی جذاب (و بارور ساختن او) نسبت به زنی که جذابیت کمتری دارد، گرانتر تمام میشود.
از آنجایی که زنان نیز علاقه جنسی مردان را به خودشان کمتر از حد واقعی تخمین میزنند (لوسک و همکاران، ۲۰۰۶؛ پریلوکس و همکاران، ۲۰۱۲) تحقیقات بیشتری برای افزایش دقت در ادراک تمایلات جنسی در میان جفتها لازم است. تحقیقات آینده احتمالاً مشخص میسازد که آیا افراد همجنس در درک تمایلات جنسی فرد دیگر دقیقتر هستند یا خیر. عاقلانه است که مردان و زنان نسبت به سوگیریهای خود در درک تمایلات جنسی طرف مقابل آگاه باشند.
ترجمه: مریم شجاعی – وبسایت نوروسافاری
منابع:
How Men Overestimate Women’s Interest in Them
Durante, K. M., Li, N. P., &Haselton, M. G. (2008). Changes in women’s choice of dress across the ovulatory cycle: Naturalistic and laboratory task-based evidence. Personality and Social Psychology Bulletin, 34(11), 1451-1460. doi:10.1177/0146167208323103
Elliot, A. J., Greitemeyer, T., & Pazda, A. D. (2013). Women’s use of red clothing as a sexual signal in intersexual interaction. Journal of Experimental Social Psychology, ۴۹(۳), ۵۹۹-۶۰۲٫
Levesque, M. J., Nave, C. S., & Lowe, C. A. (2006). Toward an understanding of gender differences in inferring sexual interest. Psychology of Women Quarterly, ۳۰(۲), ۱۵۰-۱۵۸٫