امکان حرکت دادن ارادی پاها در افراد فلج با تحریک الکتریکی طناب نخاعی
مطالعهای که در سال ۲۰۱۱ در ژورنال Lancet گزارش شده بود، نشان می داد که تحریک الکتریکی پیوسته نواحی انتهایی نخاع، می تواند پیامهای عصبی را که در حین حرکت به این ناحیه میرسند، تقلید نماید.
حال همان گروه با متمرکز کردن تحریکات الکتریکی در دستههای عصبی مسئول کنترل حرکات لگن، زانوها و پاها و تمرینات بازتوانی، توانسته اند برخی از حرکات ارادی را به پاهای ۴ نفر برگردانده و این افراد بتوانند پایشان را حرکت داده یا بدون کمک به مدت ۴ دقیقه روی پاهای خود بایستند، ۲ نفر از این چهار نفر از ۲ سال قبل فلج کامل حسی و حرکتی در پاها داشته اند. با تمرینات بیشتر، دقت و قدرت حرکات افزایش یافته و نیاز به تحریکات الکتریکی کمتر می شود.
نکتهٔ جالب این تحقیق این است که بهبودی در انجام حرکات ارادی از هفتهٔ اول بعد از آغاز تحریکات الکتریکی آغاز شده و محققین را بر این باور رسانده است که احتمالا مسیرهای عصبی نهفتهای در طناب نخاعی برای هر عمل حرکتی وجود دارند که با تحریکات الکتریکی بیدار شده و کنترل حرکات پا را آغاز نموده اند به گونهای که فرد بتواند با دریافت دستورات بصری یا شنیداری، با فرمان مغز خود پاهایش را حرکت دهد، احتمالا تحریکات الکتریکی میزان حساسیت مسیرهای نهفته را افزایش میدهد.
در این تحقیق از کاشت تحریک کنندهٔ ۱۶ الکترودی در سطح خارجی طناب نخاعی استفاده شده است، محققین در حال ساخت مدل ۲۷ الکترودی آن هستند و مشکلترین بخش کار دانستن این موضوع است که برای تولید هر حرکتی به طور مستقل از مغز، کدام نواحی، به چه مدت، با چه شدتی و با چه توالی باید تحریک شوند.
محققین امیدوارند این تحقیق بتواند راهگشای تحقیقات بیشتر جهت بازگرداندن حرکت ارادی به افراد دارای آسیب طناب نخاعی باشد.
این تحقیق در ژورنال Brain گزارش شده است: