
در این تحقیق با استفاده از چشم رایانهای و برنامههای تشخیص الگوی تصویری، توانایی انسانها با توانایی رایانه مقایسه شده است.
نتایج نشان داده است که توانایی انسان در تشخیص تمارض به درد از تغییر حالت چهرهٔ فرد، حتی بعد از آموزش، بیشتر از ۵۵ درصد نیست، در حالی که رایانه این کار را با دقت ۸۵ درصد انجام می دهد. با این حساب چشم رایانهای ممکن است برای تشخیص سلامتی، عواطف یا افکار افراد مثلا در مصاحبه های شغلی، تشخیص و درمان اختلالات روانی مثل بررسی پاسخ به درمان در اختلالات عاطفی، تشخیصهای پزشکی، در مسائل قانونی و امنیتی نظیر تشخیص خواب آلودگی رانندگان و در آموزش، نظیر تشخیص توجه و درک مطلب توسط دانشجویان به هنگام تدریس استاد بتواند استفاده شود.
جزئیات این تحقیق در ژورنال Current Biology گزارش شده است:
Automatic Decoding of Facial Movements Reveals Deceptive Pain Expressions